دنیای آت آشغالی من!

زنجیری! ".....این یه فحش بود که چند روز پیش یه دوستی که چند سالی از خودم بزرگ تره نثارم کرد؛ می گفت تو دنیات کلاسیک شده، غرق شدی تو تموم آت آشغال هایی که از در و دیوار آویزون کردی و اون این لفظ رو در وصف مهره های رنگی و انارای خشک شده واین جور چیزا گفت که تو اتاق من فراوون پیدا می شه؛ می گفت تو افسرده ای.می گفت این چرندیات چیه رو دیوار نوشتی و منظورش یادداشتای ساده ای بود که برای یادآوری یه سری چیزا رو دیوار نوشته بودم.بهم گفت همین چرت وپرت ها رو گوش میدی که تو مهمونیا فقط به در و دیوار نگاه می کنی و منظورش دقیقا از چرت و پرت کنسرتوهای ویوالدی بود....حرفاش برام جالب بود و به همش گوش دادم ولی بعدش همش به در اتاق نگاه می کردم که کی باز میشه و این دوست عزیز گورش رو گم میکنه ومیره !