واي به حالت هماي...

با سري سنگين آهنگاش رو يكي يكي play مي كني و با سر سنگين تر repeat و با سري باز هم سنگين تر از جلوي سيستم بلند مي شي. اين تجربه ي من بود تو اولين باري كه cd گروه مستان با صداي هماي به دستم رسيد. شعرهاش خيلي بيشتر از موسيقي اش جذبم كرد؛ اون قدر كه فقط به مانيتور خيره مي شم و با سري سنگين ...! پ.ن : مي ترسم كه اين روزها هم بگذره... مي ترسم!