یه چندتا دوست قدیمی دارم که عاشق قیافه هاشونم (جدا از جادو گری هاشون که یه دنیا می ارزن) این چهره ها من رو یاد روزای ابری و گرفته یا بارونی می ندازن که حوصله ی هیچ کاری رو نداری ؛ چه برسه به درس! این چهره های قدیمی، برای من مثل هندونه می مونن وسط ایوون یه باغ تابستونی که با ولع می خوریش و به هیچی دیگه فکر نمی کنی. فکر کن! باخ و بتهوون و هندونه!...
از بالا؛چپ: bach.liszt.khachaturian.chaikovski.mozart
۲ نظر:
ماي گاد! هندونه! باخ، چايكوفسكي، بتهوون و موزات بيشتر منو ياد يه قهوه تلخ ميدازن تا يه هندونه!
هندونه منو ياد عباس قادري، جمال وفايي، آغاسي، جواد يساري و...!!
خب ما يه جورايي شبيه هميم. دوتا مون هم سن و دوتامون پشت كنكور. فكر كنم خوب مي‌تونيم همديگرو درك كنيم:)
ارسال یک نظر