۲۱ مرداد ۱۳۸۸
گلناز خشمگين!
خشم موهبت است. در خشم چشم هايت را براي فرياد بازو بازتر مي كني و چيزهايي مي بيني كه شايد در آرامش هرگز نديدي. مثل پوزخند طرف مقابل!
خشم موهبت است. در خشم ذهنت را بي پروا مي دراني و ياغي مي شوي. هر آنچه زشت بود، بي اهميت مي شود. مثل فرياد!
خشم موهبت است. در خشم رك و صريح حرف مي زني و نمي بيني آنچه كه هميشه مي ديدي. مثل گريه!
خشم موهبت است. زنده باد خشم!!!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۸ نظر:
آره، حتي آرامش بعد از خشم هم دوست داشتنيه!!
خشم فقط وقتی موهبت محسوب میشه که از طرف "تو" باشه . ولی وقتی تو مفعول باشی دیگه به چشم موهبت نگاش نمیکنی ...
مرگ بر خشم که گلدان را شکست ...
خشم فقط وقتی موهبت محسوب میشه که از طرف "تو" باشه . ولی وقتی تو مفعول باشی دیگه به چشم موهبت نگاش نمیکنی ...
مرگ بر خشم که گلدان را شکست ...
اه ! چرا همش 2تا ثبت میشه !!!! راستی اسممو اشتباه تای÷ کردم ! بگذریم ...
اول اینکه من متاسفانه تا ابد خواهم نوشت !
دوم اینکه توصیه جالبی بود . بودن با آدم های نه چندان صمیمی و ادامه رابطه ... که باز هم متاسفانه دارم ادامش میدم !
سوم اینکه من اصلا دیدنی نیستم . حتی شنیدنی و خوندنی هم نیستم . باور کن ...
همین .
سلام گلناز عزیز
شرمنده که نتونستم روز تولدت رو روز تولدت بهت تبریک بگم! دهه دوم زندگیت مبارک،
نبودنام رو ببخش تو اون وبلاگ دیگه دستم به کیبورد نمریه! شاید جایی دگر یا وبی دگر باز!
کاملا با هات موافقم ؛
مخصوصا با این قسمت که :خشم موهبت است. در خشم ذهنت را بي پروا مي دراني و ياغي مي شوي. هر آنچه زشت بود، بي اهميت مي شود.
روز ها می گذره و هممون خشمگین و یاغی تر می شویم.
خشم موهبت است ولی آرامش نیز موهبتی بزرگتر است که هیچ وقت حس نکردم و همیشه ...
ای کاش...
راستی من دامنه ام رو به بلاگ اسپات تغییر دادم اگه امکان داره و دوست داری تو پیوند هات درستش کن بی زحمت .
مرسی
انگار در حالت خشم این را نوشته ای؟
ارسال یک نظر