نمي خواهم اما چشمانم با وقاحت در چشمان مردمي خيره مي شوند که از فرط خيرگي تحمل نگاه خيره را ندارند و تند تند پلک مي زنند. انگار مژه هايم ميخ هايي هستند که جفت پا در چشمشان مي رود و مي بندد پلک هايشان را. نمي خواهم اما چشمانم مردمک چشمانشان را به زمين دوخته تا نگاه وقيح من چشم پاکشان را آلوده نکند. من هيچ؛ اما چشمانم تحمل دروغ را ندارند...