بازی ام گرفته دوستِ من!

تو و این بارون لعنتی یه کاری کردین که برم واسم پشت این پنجره بزرگه و به خودم بگم: از چی می ترسی مسخره؟ گریه که خوبه...دلیل نمی خواد! و بعد انگار که فقط تلنگری لازم بود... حالا که بی دلیل گریه می کنم بیا بازی کنیم. دست راستم می شود دست توو دست چپم می شود دست خودم. من گریه می کنم و دست راستم موهامو می زنه کنار که اشکم رو ببینه. دست چپ اشکها رو پاک می کنه. دست راستم دست چپم رو می گیره که یعنی پاکشون نکن. منم یواش می گم : چشم. چشمامو می بندم و دست راست رو می ذارم روی چشم راست و دست چپ روی چشم چپ. اینقدر نگه می دارم تا گریه ام تموم شه و بعد بی هوا می خندم... هر دو دست می چسبند به شیشه. هه! شیشه از گرمای دست راست بخار می کنه ولی دست چپ...می ذارمش روی صورتم. یخ کرده دوست من!